Anti-overheidsextremisten in the lead

Geen goede daad blijft onbestraft. Deze bekende uitspraak van Oscar Wilde is voor mij realiteit geworden. Een poging doen om de zgn. “wappies” weer erbij te betrekken, en ook het schadelijke groepsdenken bij het establishment ter discussie te stellen, resulteerde in geen respons van het establishment, en veel respons uit wappieland:

• Ik ben een AIVD agent die slim infiltreert.
• Ik ben een al dan niet echte neonazi die ingezet wordt om reputaties te beschadigen.
• Was ik eigenlijk wel lid van de VaccinatieAlliantie?
• Geef namen van leden van de Denktank Desinformatie! (En anders verdien je ook een tribunaal?)

Dit in aanvulling op het soms ronduit labiele gedrag van een aantal de-facto voortrekkers binnen de overheidskritische beweging. Een aantal WOB-afhankelijke “waarheidszoekers” die altijd zo pleiten voor openheid, hoor- en wederhoor en dies meer, blokkeerden mij op social media nog voordat ze over mij gingen twitteren.

Eventjes dacht ik resultaat te gaan boeken en te bewijzen dat de AIVD het met z’n laatste rapport aan het overdrijven was. Boy, I was wrong. Het doet me verdriet om te zien hoe mensen hun eigen mentale gevangenis bouwen. Ik kan niet helpen en kijk machteloos toe.

Wat nuance is (altijd) mogelijk maar niet op zijn plek, omdat het zelfsaboterende mechanisme waar ik eerder voor waarschuwde zodanig sterk is dat ik met nuance de situatie niet meer redden kan. Abort mission, abort…

Dat betekent het onvermijdelijk wordt om juist niet openheid te betrachten in relatie tot deze (zelf)saboterende groep die elk anoniem gerucht en elke complottheorie zal benutten om constructiviteit en redelijkheid te dwarsbomen.

Ik vermoed dat een aantal mensen, ook op VWS, het online drama gevolg hebben en inmiddels hun eigen conclusies getrokken hebben. Mijn advies is al achterhaalt voordat het geschreven is. De deur gaat niet open als buiten een dolle hond raast. Zelfs gaat die deur niet open als Leon de Winter in zijn laatste column toch wel een aantal rake observaties doet. Als onredelijke mensen puur redelijk gezien een punt hebben, kun je er toch geen redelijke dialoog mee voeren, omdat zo’n redelijke dialoog hen enkel tot meer onredelijkheid aanzet.

Antifa (KAFKA) heeft deze ronde gewonnen, of beter gezegd de beschermers en financiers van die club, die diep verborgen genesteld zitten in sommige gecorrumpeerde delen van het establishment. Ook gewonnen hebben de mensen die voor hun zingeving afhankelijk geworden zijn van hun volgers; de-facto leiders op de binnenplaats van de psychosociale gevangenis. Die komen niet verder dan emotie-opwekkende geruchten verspreiden; mijn weerwoord was voor hen onvindbaar. En misschien gaat het wel om meer belangen dan zingeving, ik noem: sociale status, bekendheid, misschien zelfs rollen in een zich ontwikkelende parallelle samenleving.

Het spijt me mensen, ik weet hoe diep de trauma’s soms zijn, als geen ander… Maar een hond die bijt wie hem wil helpen, is een hond die niet te helpen is, zeker niet op de korte termijn waarop zich momenteel cruciale zaken afspelen.

Jeffrey A. Tucker van het Brownstone Institute schreef eergister een artikel over twintig nare ontwikkelingen die onze samenlevingen treffen en tijdens de lockdowns zichtbaar waren. Ietwat eenzijdig, maar voor de discussie is zijn artikel waardevol. Puntje zeven licht ik uit:

Cowardice of intellectuals. The intellectuals are the most free to speak their minds of any group. Indeed that is their job. Instead, they stayed quiet for the most part. This was true of right and left.

Mijn advies op aan die intellectuelen, op basis van mijn eigen ervaringen, is om vooral ook zo laf en voorzichtig te blijven. De massa’s zijn gek geworden. Het doet me denken aan Hypatia’s tijd in Alexandrië. Als je dat verhaal niet kent, echt, lees haar verhaal.

Nog wat opbeurend was deze reactie van “welopgevoed linksig mensenmens” @monaderc die de situatie goed wist samen te vatten:

Midwits kunnen zich absoluut niet voorstellen dat iemand puur vanuit intellectuele nieuwsgierigheid zijn oor te luisteren legt bij alle partijen. Je bent of goed of fout. Je staat aan onze kant of je bent er een van hullie. Bedankt voor je heldere uitleg op je site.

Verder was ik onder de indruk van het relaas van Milo van der Linden, oud voorzitter van de stichting Code For NL, die op 27 maart 2021 het volgende verklaarde:

Terugkijkend moet ik constateren dat de coronacheck, de naam die het concept voor testbewijzen uiteindelijk kreeg, er MOET komen. Ik voelde mij bedrogen en vond dat onze stichting was misbruikt om een illusie van transparantie en openheid te wekken op een ontwikkelproject dat al bepaald was.

Ik heb altijd gestreefd naar inclusiviteit; iedereen is welkom bij Code For NL, kritische geluiden mogen worden geuit, tegenstanders kunnen elkaar, mits met respect, opzoeken. Ik merk echter dat ook de Code For NL community eenzijdig is; het zijn voor het grootste deel IT’ers en ambtenaren, mensen die nauwelijks financieel worden getroffen door de maatregelen. Ik kan het niet meer opbrengen om telkens de boeman te zijn

Nogmaals, er kijken hoogstwaarschijnlijk mensen mee naar dit kleine drama dat niet meer te redden is, en die zullen inmiddels hun conclusies getrokken hebben. Dat valt nu niet meer te veranderen. Niet veel serieuze mensen zullen zich nog wagen aan een nieuwe overbruggingspoging. Waarom risico nemen door je nek uit te steken terwijl het zoveel verdachtmakingen en haat oplevert? In plaats van het groepsdenken bij het establishment te doorbreken, is het dankzij deze uberwappen juist versterkt. Deze uberwappen voelen kennelijk belang bij groepsdenken in eigen kring.

Dat sterke groepsdenken (aan beide zijden) is ongezond, daar blijf ik bij. Helaas willen teveel partijen, zowel beide kampen als externe factoren, dat groepsdenken in stand houden, om uiteenlopende redenen en met uiteenlopende eigen belangen. Het tussen twee vuren zitten durfde ik nog net aan, maar een driefrontenstrijd effectief voeren ligt buiten mijn mogelijkheden.

En zo wordt de samenleving steeds meer uiteengetrokken door maatschappelijke krachten, met steeds bredere sloten tussen de verschillende groepen die allemaal het groepsdenken van andere groepen bekritiseren. Zwelgen in de eigen isolatie.

Ik ga wel werken aan die twintig ontwikkelingen. If you can’t beat them, join them. Ik schijn een leuke opleiding te hebben om goed te kunnen functioneren binnen Big Pharma, Big Government en alles met Big Data.

Het spijt me nog het meest voor de echt heel grote groep mensen die wel constructief wil zijn, meedacht, en weer mede-eigenaar wil worden van onze democratische instituties. Ik had die mensen zo graag willen steunen. Ik krijg er geen cent voor, vraag ook geen donaties, stop er veel tijd en energie en risico in, en krijg de straf die ik verdien, want geen goede daad blijft onbestraft.

Damn.